Duygu Odaklı Çift Terapisi, temelleri Bağlanma Teorisine dayanan, 1980’lerde Susan Johnson ve arkadaşları tarafından geliştirilmiş, kısa süreli bir terapi yöntemidir. Ağırlıklı olarak çift terapisinde kullanıldığı gibi, aile ve bireylerle yapılan terapide de uygulanan bir yöntemdir. Çiftlerin içinde bulundukları sıkıntıları, temelde yaşadıkları duygulara dayanarak çözmeyi hedefler.
Duygu Odaklı Çift Terapisi'ne göre ilişkilerinde sıkıntı yaşayan çiftler, olumsuz döngülerde sıkışıp kalırlar. (Örn: Eşim beni eleştirdikçe, ben kendimi geri çekiyorum; ben kendimi geri çektikçe de, eşim beni daha çok eleştiriyor.) Böyle durumlarda terapistin birincil görevi, çiftlerin içinde bulundukları olumsuz döngüleri ve bu döngüye sebep olan öfke, korku, çaresizlik ve kırgınlık gibi temel duyguları fark etmelerini sağlamaktır. Bir sonraki düzeyde ise, terapist, çiftlerin bu duyguları birbirleriyle açık bir şekilde paylaşmalarına ve işlevsel davranış kalıpları geliştirmelerine yardımcı olur.
Duygu Odaklı Çift Terapisi son on beş yıl içinde rafine edilmiş ve
terapinin olumlu etkileri bir çok araştırmayla kanıtlanmıştır.
Araştırmalar, çiftlerin %90'ında sorunlarının azaldığını, %70-75‘inde ise
sorunlarının ortadan kalktığını göstermektedir.
Duygu Odaklı Çift Terapisi, tüm dünyada birçok özel ve hastane kliniği ile üniversite eğitim merkezinde; birçok farklı kültürel gruptan çiftle
kullanılmaktadır. Duygu Odaklı Çift Terapisi'nin ayrıca depresyon,
travma sonrası stres bozukluğu ve kronik hastalık sorunlarının
tedavisinde de etkili olduğu bulunmuştur.
© Duygu Odaklı Birey, Çift ve Aile Terapileri Derneği 2024